Moeilijke emoties worden nog vergankelijker – ze gaan sneller door ons heen – als we een liefdevolle en accepterende relatie met ze aangaan. Als we angstig zijn staan we minder open, vernauwen we en houden we vast, onbewust. Als we verzachten worden we opener. Als we teder en warm bij onszelf zijn hebben we de kracht om te voelen wat er binnen in ons gebeurt en om onszelf te geven wat we nodig hebben. In plaats van dat we onze moeilijke ervaring vasthouden, voegen we warmte toe en ruimte om met onze emoties om te gaan en ervan te leren.
- Verzachten (Soften) : verhoogde spierspanning in het lichaam maakt dat we kunnen vechten of vluchten. Als de dreiging van binnenuit komt, psychologisch is, dan hebben we zachtheid nodig. Als we spanning in ons lichaam opmerken, kunnen we misschien toestaan dat deze wegvloeit met de ademhaling. Alles wat je krampachtig doet levert spanning op. Opmerken, laten zijn, en zachtheid binnen laten stromen met vriendelijkheid geeft ontspanning.
- Kalmeren (Soothe) : we kunnen vriendschap sluiten met pijnlijke emoties, in plaats van ze te bevechten of ervoor te vluchten. We kunnen ze in aandacht omarmen. Onszelf zien vanuit een persoon die het beste met ons voorheeft. Onze adem een vertragend ritme laten krijgen.
- Toelaten (Allow): we kunnen onze gedachten toelaten, hoe ze zich op dat moment ook maar gedragen. We kunnen een stap achteruit doen en eenvoudig kijken naar onze gedachten, zonder verzet. Laat ze komen en gaan. Ze gaan toch hun eigen gang. We onszelf herinneren aan een behulpzame metafoor (wolkjes aan de hemel, blaadjes op een rivier, staan achter een waterval) of gebruik maken van een erkennend zinnetje: ook dit mag er zijn.